M’n oudste dochter (bijna 5) was laatst bij de BSO van het klimrek gevallen en had haar enkel bezeerd, vlak voor ik haar kwam ophalen. Al hinkelend-rennend (dat omschrijft het beste hoe ze bewoog) kwam ze naar me toe om even lekker te knuffelen. Ach, m’n lieve kleine grote meid! Haar juf vertelde ondertussen van het ongelukje. Al knuffelend zei ik tegen Juliëtte dat ik haar thuis Reiki zou geven en ze snikte en knikte ja.

Spitstijd in de tropenjaren

Eenmaal thuis kon ik haar niet meteen Reiki geven, want haar zusje en haar broertje hadden ook aandacht nodig in dit uurtje, waarin eten moet worden gekookt en een baby vermaakt en gevoed moet worden. Ach ja, spitstijd in de tropenjaren. Het is tussen 17.00 en 18.00 uur nogal luidruchtig hier: de tv staat aan, de afzuigkap doet z’n ding en de jongste blèrt erbovenuit. Eerst omdat het hapje nog niet warm is, dan omdat het hapje niet snel genoeg naar binnen kan worden gelepeld, vervolgens omdat er op zijn lepel geen eten zit en op die van mama wel, maar als hij die pakt het eten alsnog niet in z’n mond komt, maar op allerlei andere plekken, en ten slotte omdat het hapje op is.

Als ik er zo over schrijf, kan ik er wel om lachen, maar op het moment dat ik er middenin zit, raak ik regelmatig overprikkeld. Ook dat hoort erbij. De ene keer kan ik me er beter voor afschermen dan de andere keer.

Tijd voor Reiki en een mooi gesprek

Maar goed, toen ze eenmaal in bed lag, had ik écht tijd voor Juliëtte. Ik kwam bij haar op bed zitten, pakte haar enkel vast en zat met m’n ogen dicht Reiki te geven. Na een paar minuten trok ze haar enkel weg. ‘Is het goed zo?’, vroeg ik. ‘Ja. Maar mama, wat is Reiki eigenlijk?’ ‘Wat een mooie vraag, ik zal het je uitleggen”, zei ik:

‘Eigenlijk is alles energie. Als je eet, dan krijg je door dat eten weer energie om bijvoorbeeld lekker te spelen. Of we doen benzine in de auto, zodat de auto energie heeft om te rijden. Reiki is energie die je niet kunt zien, maar wel kunt voelen. Net zoals bellen met de telefoon: je ziet papa bijvoorbeeld niet, maar je hoort hem wel. Het gebeurt niet altijd dat je Reiki voelt, maar meestal voel je wel iets: je voelt bijvoorbeeld warmte of juist kou. Het kan tintelen, maar je kunt bijvoorbeeld ook mooie kleuren zien.’

“Het was net koud en daarna warm.”

Ze knikt. ‘Het was net koud en daarna warm. Maar het doet nog wel een beetje pijn.’ ‘Ja, dat kan’, zeg ik. ‘De Reiki energie helpt je lichaam om je enkel weer sneller beter te maken. Zonder Reiki zou het een stuk langer duren. Soms is het in een keer klaar, zoals die keer dat je van de stapelstenen viel, maar meestal heeft je lijf iets langer de tijd nodig.’

Wat een fijn gesprek. Ik hoop dat ze me nog vaker zulke mooie vragen gaat stellen. Hieraan merk ik echt dat ze groter wordt!

De volgende ochtend bleek alles weer oké te zijn: geen gehink meer op een been, maar een vrolijk huppelende kleuter, die daarna naast de bakfiets reed op haar eigen fiets. Supertrots! Want als je naast de bakfiets kunt fietsen, dan ben je écht groot!

Liefs,

Tineke – Studio Rozemarijn

Ps. Wil jij ook Reiki kunnen toepassen binnen je gezin? Ik kan het je leren! Kijk hier voor meer informatie! Mailen naar info@studiorozemarijn.nl kan natuurlijk ook.